Najpierw był pomysł, abyśmy wraz z naszymi paniami przygotowali apel o Wiązowie. Pomysł chwycił, bo chętnych nie brakowało, ale teraz trzeba było przygotować scenariusz. Pani od j. polskiego się tym zajęła, jak również wraz z Panią wychowawczynią przygotowaniem pomysłu na dekoracje i rekwizyty. Zaprosiła również do współpracy Panią i uczniów klasy 2a, którzy śpiewem i tańcem uświetnili całe przedsięwzięcie. Spotykaliśmy się wraz z paniami przez prawie 3 tygodnie. Było duuuuuuuuuużo emocji i wrażeń, bo - jak to podczas przygotowań i prób - nie wszystko wychodziło.

„Nasza mała Ojczyzna” to opowieść o Wiązowie. Dziadkowie przybywają do Wiązowa, aby swojej rodzinie pokazać, skąd pochodzą; aby ich oprowadzić po współczesnym miasteczku, ale również - poprzez retrospekcję - powrócić do przeszłości. Jest dwupokoleniowa rodzina, ale również są panie dyrektorki szkoły, pracownice ratusza, ksiądz, strażacy, ekipa remontowa, a także repatrianci ze wschodu.

Nie brakowało chwil zadumy i refleksji, kiedy wspominaliśmy prawdziwe historie ludzi, przybyłych na tereny naszej gminy z różnych stron, przede wszystkim z kresów naszego państwa.Mogliśmy podziwiać współczesną szkołę, remizę strażacką, kościół, ratusz, izbę pamięci, wieżę, z której wyłania się widok na panoramę naszej gminy.Nie obeszło się również bez momentów optymistycznych, kiedy dzielni ratownicy ochotniczej straży pożarnej profesjonalnie ratowali zdrowie i życie przechodnia, ale również humorystycznych, kiedy ekipa remontowa zajmowała się renowacją naszego rynku. Wszystko w oparciu o rodzime elementy multimedialne i muzyczne. Między innymi hymn naszej szkoły i hejnał wiązowski, oba napisane przez p.Zbigniewa Zamolskiego.